Ik ben sinds 1986 instrumentbouwer, dat wil zeggen: iemand die voor anderen hun muziekinstrumenten bouwt en repareert. Mijn vakgebied is eigenlijk ‘luthier’, wat vroeger ‘luitenbouwer’ betekende. Nu bouw ik eigenlijk alles behalve luiten. maar meer de akoestische snaarinstrumenten met name violen, altviolen, gitaren, mandolines en Ierse bouzouki’s.
Hans de Louter in zijn atelier
Mijn passie voor snaarinstrumenten is ontstaan toen ik op mijn dertiende de film Woodstock zag. Ravi Shankar bespeelde een sitar. Ik was helemaal onder de indruk van het instrument. Dat ging zo ver dat ik er zelf een ben gaan bouwen.
Ik ben een autodidact en heb geen specifieke opleiding gevolgd. Wel heb ik een piano-opleiding van drie jaar gevolgd. Daar heb ik heel veel aan gehad bij de bouw van andere snaarinstrumenten. Daarnaast heb ik gaandeweg ook heel veel geleerd van collegabouwers.
Als materiaal gebruik ik heel veel verschillende houtsoorten. Voor gitaren gebruik ik veel Indisch palissander, esdoorn, noten en mahonie. Voor de violen esdoorn en ebbenhout.
Het meest bijzondere exemplaar dat ik heb gemaakt is een lyramandoline, een combinatie van een harpje uit de Griekse tijd en een mandoline. Van deze mandoline zouden maar vier exemplaren op de wereld verschenen zijn. Maar dat is heel moeilijk na te gaan. Het is in ieder geval een zeer zeldzaam instrument.
De klant heeft vrij veel invloed, toch bepaal ik wel zelf wat ik ga bouwen. In gesprekken probeer ik de klant te doorgronden. Aan de hand van die informatie kies ik een bepaald type instrument. Uiteraard gaat alles in overeenstemming. De gemiddelde levertijd ligt tussen een half jaar en een jaar.
Over de toekomst van mijn branche denk ik, dat we meer unieke exemplaren moeten gaan maken. De markt is heel erg in beweging en je ziet dat de instrumenten uit China steeds beter worden. Maar dat zijn allemaal kopieën van bestaande instrumenten.
Wij kunnen het verschil maken door iets unieks te bouwen!
