Apeldoornse viool steekt de oceaan over


Hans de Louter maakt en repareert instrumentenRebab raakt gevoelige snaar bij Hans de LouterOpen Monumentendagen 2015Blij met zevende snaarKlank halen uit houtApeldoornse viool steekt de oceaan overEen rijk leven met snaarinstrumenten – Hans de Louter levert zijn meesterwerk af


Met dank aan Hans de Louter

De Stentor, 1 december 2009 door David Levie

Hans de Louter aan het werk in zijn sfeervolle werkplaats aan de Arnhemseweg in Apeldoorn. foto Cees Baars
Hans de Louter aan het werk in zijn sfeervolle werkplaats aan de Arnhemseweg in Apeldoorn. foto Cees Baars

Mooie tijden in Amerika voor Raphaëlle Siemers. De dertienjarige violiste bespeelt niet alleen een prachtig instrument van de Apeldoornse instrumentenbouwer Hans de Louter, ze mag zich sinds kort ook concertmeester noemen van het La Crosse Youth Symphony Orchestra in de staat Minnesota. De jongste aller tijden. Met dank aan Hans de Louter.

Raphaëlle onderhoudt nauwe banden met Apeldoorn. Niet alleen woonde haar oma tot aan haar dood in de stad, ook haar oom vond er bij Philips zijn eerste baan. En ze leerde er in 2005 Hans de Louter kennen, die zo vriendelijk was om haar viool te stemmen. Raphaëlle wilde in de kerk graag wat spelen op de begrafenisplechtigheid van haar grootmoeder. Via via kwam de familie Siemers bij Hans de Louter aan de Arnhemseweg terecht. Het klikte meteen. De familie voelde zich aangetrokken door de sfeer in de werkplaats en de winkel.

“We vonden zijn winkel warm en inspirerend”,

zegt Judith Siemers, de moeder van Raphaëlle over de eerste ontmoeting.

Op het moment dat de talentvolle Raphaëlle toe was aan een nieuwe viool van professionele kwaliteit kreeg De Louter opnieuw bezoek van het gezin Siemers dat in de Verenigde Staten woont. Nieuwe exemplaren vielen wat uit de toon, maar de tonen die ze aan een bijzondere viool ontlokte, klonken haar als muziek in de oren. En niet alleen de aanwezigen, ook De Louter was onder indruk.

“Ik verkoop mijn violen niet aan Jan en alleman. Een viool is toch een kindje van me. Zeker als het om een viool gaat die ik voor mezelf enige jaren geleden heb gebouwd. Toen ik Raphaëlle hoorde spelen had ik meteen in de gaten dat ze zowel talent heeft als dat ze les krijgt van een Russische docent. De streek, daar hoor je het aan. Die pik je er zo uit. Heel apart. Ik herkende in Raphaëlle de betere violiste. Vandaar dat ik haar heb aangeraden om het eens de viool te proberen die ik voor mezelf had gebouwd. Een goeie top denk ik.”

Ook anderen hoorden de combinatie Raphaëlle en een De Louter aan. Raphaëlle, die tijdens de afgelopen zomervakantie in Frankrijk les kreeg en daar een aantal violen bespeelde, was weg van de viool uit Apeldoorn. Geen Frans exemplaar kon er tegenop. Uiteindelijk werd besloten tot aankoop over te gaan. Eenmaal terug in Amerika deed Raphaëlle op de viool van Hans de Louter auditie voor het La Crosse Youth Orchestra. Dirigent Randall Mastin was snel overtuigd: daar stond zijn nieuwe concertmeester.

Raphaëlle leeft voor de muziek. Ze speelt in een strijkorkest en maakt deel uit van het orkest van haar high school. Over haar instrument heeft ze niets dan lof.

“Deze viool heb ik uitgekozen vanwege zijn warme en volle, diepe klank. De lage tonen zijn mooi en kleurrijk, terwijl de hoge tonen zuiver van klank zijn en niet schreeuwen. Het evenwicht van klank over alle tonen is heel mooi en ik merk dat de viool zich heel goed ontwikkelt en nu al veel karakter heeft. Ik speel minstens drie uur per dag en ik verwacht dat de viool zich nog verder zal openen. Ik krijg heel veel positieve commentaren. En ik zeg dan altijd: de viool is net als ik. Nederlands.”

Raphaëlle schreef van 2002 tot 2010 regelmatig voor Wereldkids, een organisatie binnen de Radio Nederland Wereldomroep, waarin Nederlandstalige kinderen die in het buitenland wonen artikelen voor hun website kunnen schrijven.

Scroll naar boven